Πρόκειται για ένα μικρό κρητικό τυράκι που παρασκευάζεται συνήθως στα σπίτια από γάλα οικόσιτων ζώων.
Το τυροζούλι ή κρητικό «σπιτικό», είναι ένα μικρό κρητικό τυράκι που παρασκευάζεται συνήθως στα σπίτια από γάλα οικόσιτων ζώων. Τρώγεται και χλωρό και ξερό και είναι πολύ νόστιμο. Με το χλωρό τυροζούλι μπορούμε να φτιάξουμε μυζηθρόπιτες και καλιτσούνια.
Υλικά:
4 λίτρα γάλα (κατσικίσιο ή πρόβειο)
πυτιά: 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού ξινό ή 1 κρασοπότηρο σπιτικό άσπρο ξύδι
1 κρασοπότηρο νερό για να διαλύσουμε το ξινό
αλάτι
Διαδικασία:
Στραγγίζουμε καλά με μια τσαντίλα το γάλα και το βάζουμε στη κατσαρόλα. Αφήνουμε το γάλα να σιγοβράσει και ανακατεύουμε με κουτάλα, προσθέτουμε και λίγο αλάτι, όσο πιάνουν οι άκρες των δακτύλων μας. Μόλις πάρει “χόχλο” ρίχνουμε και την πυτιά. Ανακατεύουμε, ανακατεύουμε και το αφήνουμε να “κόψει”. Ετοιμάζουμε τα τουπιά και στρώνουμε μέσα τους μια τσαντίλα. Όταν πήξει το γάλα, με μια τρυπητή κουτάλα μεταφέρουμε τα πηγμένα κομμάτια στα τουπιά και τα πιέζουμε με το χέρι για να φύγουν τα πολλά υγρά. Εκεί τα αφήνουμε μια μέρα για να στραγγίξουν. Την άλλη μέρα τα ξετουπίζουμε και τα αλατίζουμε καλά. Τα αφήνουμε κρεμασμένα 4-5 μέρες να στεγνώσουν καλά, σκεπασμένα με μια τσαντίλα για να μην πάνε μύγες.
Κρητική ντοπιολαλιά
τσαντίλα: λεπτό ύφασμα, τουλουπάνι τυριού «όσο πιάσουν οι άκρες των δακτύλων σου»: σχηματίζουμε 1 τρίγωνο σαν μικρή χουφτίτσα με τα 3 δάχτυλα, το μεγάλο, το δείκτη και το μεσαίο και πιάνουμε όσο μπορούμε μια μικρή ποσότητα χόχλο: το φούσκωμα που προκαλεί ο βρασμός τουπιά (τουπί): καλούπι τυριού σύχουμο: πηγμένα κομμάτια με γάλακτος με χουμά χουμάς: το υγρό που μένει μετά την τυροκόμηση του γάλακτος ξετουπίζουν (τουπίζω): αφαιρούν, βγάζουν από το καλούπι τυριού (τουπί) την μυζήθρα, το τυρί κλπ.
Λένα Ηγουμενάκη
Πρόεδρος του συλλόγου Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας
«Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας»
Μυζηθρόπιτες
Κρεατότουρτα
Χανιώτικο μπουρέκι ή κολοκυθομπούρεκο
Τόπια
Το εθιμικό «ψωμί της χρονιάς»
Χοχλιοί με χλωροκούκια και αγκινάρες
Οσπριάδα (παλικάρια) Κρήτης
Ρεβίθια με αγριόπρασα, αλευρολέμονο
Πίτες με γιαχνερά
Μαραθόπιτα
Σφακιανή πίτα ή σφακιανόπιτα
Κουλουράκια ανεβατά με σησάμι
Γλυκιά ρυζόπιτα ή τζουλαμάς
Αποστολιανό ασπρομάτικο φασόλι
Φρέσκα αμύγδαλα με κατσικάκι και αμάραθο
Το Λαζαροσαββάτο
Το προζύμι της Μεγάλης Εβδομάδας
Νεράτη μυζηθρόπιτα
Τα αυγά της Λαμπρής
Καλικωτά
Αθουλένια ντολμαδάκια
Ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα
Χόντρο με χοχλιούς
Χοχλοί μπουμπουριστοί
Μαγγίρι
Συμιανό φασόλι
Κρητικό πιλάφι
Ρεθεμνιώτικες νερόπιτες
Ξεροτήγανα
Αγνόπιτες
Πατούδο
Σταφιδωτά
Κακαβιά
Χωριάτικη κρητική σαλάτα
Τα γλυκά του τρυγητή
Μπαμιέδες με αγγουρίδα
Καπρικό
Ο Κρητικός δρίλος
Μουστοκούλουρα
Πίτα με γιαχνερά χόρτα στον φούρνο
Γλυκοκολοκύθα στιφάδο
Κολοκυθόπιτες γλυκιές με φύλλο ρακής (φούρνου)
Ξινόχοντρος
Καπλοσυκιά ή παπουτσοσυκιά
Αμβρωνιές ή Όβριες
Ταχινόσουπα αλάδωτη
Χυλόφτα με το γάλα
Ασκορδουλάκοι τουρσί
Νταγκουλάκια προζυμένια
Κυδώνια, τα γλυκά του «Βροχάρη»
Σπιτικό γλυκό με λεμονανθούς
Τηγανόπιτες
Η διατροφή το 17ο αιώνα στην Κρήτη
Λαζαράκια
Χανιώτικα καλιτσούνια
Ρεβίθια με γιαχνερά
Γάστριν