Αν πάτε στα Σφακιά, και όχι μόνο, μην ξεχάσετε να τις δοκιμάσετε!
Τις σερβίρουμε ζεστές με μελί και κανέλα.
Tο χαρακτηριστικό πιάτο της Χώρας Σφακίων στην Κρήτη, είναι η σφακιανή πίτα ή σφακιανόπιτα, μια λεπτή πίτα, γεμιστή με μαλακό τυρί και ψήνεται στο τηγάνι χωρίς λάδι. Παλιότερα έψηναν τις πίτες πάνω σε λεία πλάκα, τοποθετημένη πάνω σε παρασιά, με έναν κόμπο στακοβούτυρο, έτσι λέγονταν και πλακόπιτες.
Υλικά:
• 1⁄2 κιλό ξινομυζήθρα ή πηχτόγαλο Χανίων
• 1⁄2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 ρακοπότηρο ρακή ή χυμό από ένα λεμόνι
• 1 φλιτζάνι χλιαρό νερό
• 4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
• 1⁄2 κουταλάκι γλυκού αλάτι
• μέλι για το σερβίρισμα
Διαδικασία
Βήμα 1ο Σε μια λεκανίδα αναμειγνύουμε το νερό, τη ρακή, το ελαιόλαδο, το αλάτι και σιγά σιγά προσθέτουμε το αλεύρι. Ζυμώνουμε μέχρι να κάνουμε μια μαλακή ζύμη. Σκεπάζουμε με ζεστό πανί τη ζύμη και την αφήνουμε μισή ώρα να «ξεκουραστεί».
Βήμα 2ο Χωρίζουμε την ξινομυζήθρα σε ίσα κομμάτια και πλάθουμε μπαλάκια.
Βήμα 3ο Χωρίζουμε τη ζύμη σε ίσα κομμάτια και πλάθουμε μπαλάκια, τα τοποθετούμε πάνω σε μια πετσέτα, τα σκεπάζουμε και τα αφήνουμε μισή ώρα να «ξεκουραστούν».
Βήμα 4ο Στο χέρι μας πιέζουμε ελαφρώς το μπαλάκι ζύμης και το ανοίγουμε σε μικρό πιτάκι. Έπειτα, στο κέντρο της ζύμης, βάζουμε ένα μπαλάκι ξινομυζήθρα και τραβάμε με προσοχή το φύλλο γύρω-γύρω για να σκεπαστεί η μυζήθρα, κλείνουμε (σαν πουγκί), φτιάχνοντας έτσι ένα νέο μπαλάκι που στο κέντρο του έχει την ξινομυζήθρα. Τα σκεπάζουμε με ζεστό πανί και τα αφήνουμε 15 λεπτά να «ξεκουραστούν».
Βήμα 5ο
Αρχικά ανοίγουμε την πίτα με τα δάκτυλα μας, συνεχίζουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια και με τη βοήθεια του πλάστη, ελαφρά και σταθερά, ανοίγουμε την πίτα μέχρι να γίνει λεπτή και σε μέγεθος ενός μεσαίου πιάτου.
Βήμα 6ο Ζεσταίνουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι και ψήνουμε τις πίτες μας σε σιγανή φωτιά, μια-μια, ένα λεπτό από την κάθε πλευρά.
Τις σερβίρουμε ζεστές με μελί και κανέλα.
Λένα Ηγουμενάκη
Πρόεδρος του συλλόγου Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας
«Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας»
Μυζηθρόπιτες
Κρεατότουρτα
Χανιώτικο μπουρέκι ή κολοκυθομπούρεκο
Τόπια
Το εθιμικό «ψωμί της χρονιάς»
Χοχλιοί με χλωροκούκια και αγκινάρες
Οσπριάδα (παλικάρια) Κρήτης
Ρεβίθια με αγριόπρασα, αλευρολέμονο
Πίτες με γιαχνερά
Μαραθόπιτα
Κουλουράκια ανεβατά με σησάμι
Γλυκιά ρυζόπιτα ή τζουλαμάς
Αποστολιανό ασπρομάτικο φασόλι
Φρέσκα αμύγδαλα με κατσικάκι και αμάραθο
Το Λαζαροσαββάτο
Το προζύμι της Μεγάλης Εβδομάδας
Νεράτη μυζηθρόπιτα
Τα αυγά της Λαμπρής
Καλικωτά
Αθουλένια ντολμαδάκια
Ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα
Χόντρο με χοχλιούς
Χοχλοί μπουμπουριστοί
Μαγγίρι
Συμιανό φασόλι
Κρητικό πιλάφι
Ρεθεμνιώτικες νερόπιτες
Ξεροτήγανα
Αγνόπιτες
Πατούδο
Σταφιδωτά
Κακαβιά
Χωριάτικη κρητική σαλάτα
Τα γλυκά του τρυγητή
Μπαμιέδες με αγγουρίδα
Καπρικό
Ο Κρητικός δρίλος
Μουστοκούλουρα
Πίτα με γιαχνερά χόρτα στον φούρνο
Γλυκοκολοκύθα στιφάδο
Κολοκυθόπιτες γλυκιές με φύλλο ρακής (φούρνου)
Ξινόχοντρος
Καπλοσυκιά ή παπουτσοσυκιά
Αμβρωνιές ή Όβριες
Ταχινόσουπα αλάδωτη
Χυλόφτα με το γάλα
Τυροζούλι ή κριτικό «σπιτικό»
Ασκορδουλάκοι τουρσί
Νταγκουλάκια προζυμένια
Κυδώνια, τα γλυκά του «Βροχάρη»
Σπιτικό γλυκό με λεμονανθούς
Τηγανόπιτες
Η διατροφή το 17ο αιώνα στην Κρήτη
Λαζαράκια
Χανιώτικα καλιτσούνια
Ρεβίθια με γιαχνερά
Γάστριν