Μια όμορφη αλλά δύσκολη διαδρομή μέσω του Ε4 ,για έμπειρους ορειβάτες ,είναι το Ψυχρό-Σελάκανο ,απόστασης 20 χλμ.

Το Οροπέδιο Λασιθίου, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη της ανατολικής Κρήτης, σχηματίζεται από την οροσειρά της ∆ίκτης και αποτελεί έναν κόσμο από μόνο του. Ήσυχο, με αργούς, βουνίσιους ρυθμούς, το Οροπέδιο ξεχωρίζει από το υπόλοιπο –πιο τουριστικό και κοσμοπολίτικο– Λασίθι.

Ο αγροτικός χαρακτήρας του, πάντως, δεν είναι κάτι καινούργιο. Παρότι κατά την ενετοκρατία η περιοχή είχε εγκαταλειφθεί για μια περίοδο, επειδή οι Ενετοί φοβούνταν ότι μπορούσε να λειτουργήσει σαν πυρήνας επαναστατών, για οικονομικούς λόγους, επέτρεψαν να κατοικηθούν ξανά τα χωριά γύρω από το Οροπέδιο και οι άνθρωποί τους να καλλιεργούν τη γη.

Έτσι, δημιουργήθηκαν και οι λεγόμενες λίνιες, δηλαδή τα κανάλια αποστράγγισης για τα λιμνάζοντα νερά, που επέτρεψαν στη γη να καρποφορήσει μετά τα χρόνια της εγκατάλειψης.

Πάνω στο μονοπάτι Ε4, αφήνοντας πίσω το χωριό Ψυχρό, φτάνουμε στο Καμινάκι. Από εκεί στρίβουμε δεξιά και ανηφορικά σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο με κατεύθυνση τη περιοχή Λιμνάκαρο, σε περίπου 5χλμ. Το Οροπέδιο Λιμνάκαρο βρίσκεται στις βόρειες κλιτύες της Δίκτης, πάνω από το Οροπέδιο Λασιθίου, σε υψόμετρο 1120μ. και οριοθετείται νοτιανατολικά από την κορυφή Σπαθί (2148μ), δυτικά από την κορυφή Στροβίλι (1553μ) και βόρεια από τις κορυφές Περιστερά (1204μ) και Μεγάλη Κορφή (1309μ).

Η επιφάνεια του υπολογίζεται γύρω στα 750 στρέμματα και παρουσιάζει έντονη κλίση. Το μεγαλύτερο τμήμα του είναι πετρώδες, καθώς καλύπτεται από χαλίκια που παρασύρουν τα νερά από την Δίκτη.

Το προς το βορρά τμήμα του γύρω στα 300 στρέμματα έχει χώμα και είναι καλλιεργήσιμο. Στο Λιμνάκαρο ευδοκιμούν οπωροφόρα δένδρα όπως μηλιές, αχλαδιές, καρυδιές, κα. Στην θέση Σκαφίδια υπάρχουν κάποιες καρυδιές που μετρούν πολλές δεκαετίες ζωής, δημιουργώντας ένα μικρό δάσος.

Παράλληλα το οροπέδιο χρησιμοποιείται κι ως βοσκότοπος από λίγους κτηνοτρόφους.

Από το Λιμνάκαρο διέρχεται το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 που ανηφορίζει από το Οροπέδιο Λασιθίου στην πηγή Αβαρσάμι (1885μ) κι από εκεί κατηφορίζει στο Σελάκανο, ενώ με παράκαμψη μπορεί κάποιος να φτάσει στις κορυφές Σπαθί (2148μ) και Αφέντης Χριστός (2141μ).

Για την εξυπηρέτηση των ορειβατών που ανηφορίζουν την αγριότερη αυτή πλευρά της Δίκτης υπάρχει το εξαιρετικό Ορειβατικό Καταφύγιο του ΕΟΣ Λασιθίου στο Στροβίλι, όπου ανηφορίζει και χωματόδρομος από το Λιμνάκαρο.

Από το Λιμνάκαρο, η πορεία είναι ανηφορική πάνω σε μονοπάτι με καλή σήμανση. Μετά από 2 περίπου ώρες φτάνουμε στην διασταύρωση που μας πάει σε 3 διαδρομές!

Αριστερά προς το Σπαθί, δεξιά προς Αφέντη Χριστό κι ευθεία προς Σελάκανο. Το Ε4 παίρνει την κατηφορική πορεία προς το δάσος του Σελάκανου.

Το Σελάκανο αποτελεί ένα από τα ομορφότερα και σπουδαιότερα διασωζόμενα οικοσυστήματα του νησιού, ενταγμένο στο πρόγραμμα Natura 2000, καθώς και ένα σημαντικότατο πευκόδασος για όλη τη Μεσόγειο.

Το πευκοδάσος αποτελεί το μεγαλύτερο μελισσοπαραγωγικό τόπο της Κρήτης, ενώ παλαιότερα γινόταν ρητινοσυλλογή και υλοτομία. Μάλιστα, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή την περίοδο ανθοφορίας των πεύκων (Ιούλιος-Σεπτέμβριος), που το δάσος είναι γεμάτο μέλισσες. Στο Σελάκανο υπάρχει ξενοδοχείο και ξενώνας για διαμονή.