Τα Γλυπτά της Φύσης στον Χώνο

Αν και η Κρήτη πήρε τη σημερινή της μορφή πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια, το ανάγλυφό της δεν έχει παραμείνει στατικό ή αμετάβλητο από τότε. Τα πετρώματα που κυριαρχούν στην επιφάνειά της είναι τα ανθρακικά, δηλαδή ασβεστόλιθοι και μάρμαρα. Παρ’ ότι είναι πολύ σκληρά, δεν παύουν να είναι μια μορφή αλάτων που διαλύονται εύκολα από το νερό, με πολύ αργούς ρυθμούς αλλά διαρκώς κατά το πέρασμα του χρόνου. Πολλές γεωμορφολογικές δομές σχετίζονται με αυτήν την ιδιαίτερη μορφή διάβρωσης, που ονομάζεται καρστική, όπως οροπέδια, σπήλαια και άλλα βυθίσματα. Όταν η καρστική διάβρωση συμβαίνει σε ανθρακικά πετρώματα που βρίσκονται στην επιφάνεια και όχι υπόγεια, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι εξίσου εντυπωσιακά. Μια τέτοια περίπτωση επιφανειακής καρστικής διάβρωσης είναι και τα ιδιαίτερα «Γλυπτά της Φύσης» στο χωριό Χώνος του Γεωπάρκου Ψηλορείτη, όπου το νερό έχει σμιλέψει στην πέτρα σταγόνες, πυρσούς, δακτυλογλυφές και πύργους με μυτερές κορυφές!

Φωτογραφία: Μ. Νικολακάκης